بسياری از مقالات دکتر سروش بر دلم می نشيند. اگرچه در درک بعضی با مشکلاتی دست به گريبانم خصوصا عباراتی که به پاره ای از نظرات فلاسفه در کتابهايی ارجاع می دهد که من آنها را نخوانده ام. به هرحال مقاله "آزادی حقيقت و حقيقت آزادی" يکی از سهل ترين نوشته های ايشان است که به بيان مفاهيم عميقی می پردازد.
"همگان آزادند تا حقيقت را بجويند"
اگر از طرف پليس برای شما احضاريه ای بياید، چه حسی شما را فرا می گيرد؟ اگر از مرکز تحقيقات جنايی باشد و يا از راهنمايی و رانندگی و يا تحقيقات اجتماعی برای شما تفاوتی می کند. اگر ندانيد که از کدام بخش نيروهای پليس است چه فکری خواهيد کرد؟ آيا می توانيد به خود مطمئن باشيد؟
در جامعه ای که درصد زيادی از شهروندان آن نمی توانند از آنچه برای آنها در احضاريه اتفاق می افتد آگاه و مطمئن باشند، قانون و اجرای آن اشکال دارد و حس امنيت و خوشبختی کاهش می يابد و آیا می شود قانونی نوشت و يا اجرا کرد که خيلی از مردم را متخلف کند؟ انسانها در زندگی بيش از هر چيز به اعتماد به نفس و امنيت نياز دارند.
گذشته از توجيهاتی که برای اقدام سربازان انگليسی در ضرب و شتم نوجوانان عراقی گفته شده و خواهد شد، آيا می توان به چنان تصاويری نگريست و نگريست. حس استعصالی که در زير آن ضربات ايجاد می شود و اثر مخرب آن برای مدتها در ذهن آن نوجوان باقی خواهد ماند و به هيچ قيمتی جبران پذير نخواهد بود. براستی بشيريت تا چه زمان بايد هزينه پرداز اينگونه حرکات باشد؟
امروز در اخبار نيمروزی شبکه اول سيمای جمهوری اسلامی ايران، تصاوير اجتماع و تظاهرات دانشجويان ايرانی در مقابل سفارت دانمارک پخش شد. شايد که به تصوير ذيل که از روی تلويزيون گرفته ام نگاهی اندازيد. به نظر شما، دانشجويان عزيز، رنده کردن (grate) را به چه مفهوم به کار برده اند؟
امروز سيستم عامل کامپيوتر را به Mac OS X 10.4.4 ارتقا دادم. به راستی بهترين سيستم عامل دنيا است، ساده، راحت و بی دردسر.
شايد ذکر يک سوال خالی از لطف نباشد که چه فرقی بين هولوکاست و حضرت محمد وجود دارد که باعث احترام يکی و هجو ديگری می شود؟ اصولا خطوط قرمز آزادی بيان در کجاست؟
از نظر دموکراسی غربی آنچه اکتسابی است قابل نقد و هجو و بررسی است. شما حق ندارید به ایرانی ها توهین کنید چراکه در ايرانی شدن اختياری وجود ندارد، شما نمی توانيد، سياه پوستان را مسخره کنید چراکه سياه يا سپيد پوست شدن به خواست افراد نيست، ليکن شما می توانيد سنت گاوبازی اسپانيايی ها را نفی کنيد و وحشی گری بناميد چرا که در آن اختيار وجود دارد.
همچنين است واقعياتی که در سازمان ملل به رسميت شناخته شده باشند و هولوکاست در سازمان ملل متحد به عنوان يک نسل کشی ثبت شده است (حال به درست و يا غلط) و دقيقا به همين دليل است که ارامنه می کوشند که قتل عام ارامنه را به عنوان نسل کشی در سازمان ملل ثبت نمایند.
حال جايگاه اديان و مذاهب کجاست؟
پی نوشت: يهوديان از حضرت موسی به بعد، مسيحيان از حضرت عيسی به بعد و مسلمانان از حضرت محمد به بعد را قبول ندارند. (معنی اين حرف اين است که همانگونه که مسلمانان به بهائیت می نگرند، یهوديان به مسيحيت و ...)
